سمیه کاظمی در سال ۱۳۷۰ در اقلید -فارس زاده شد. دوران تحصیلی ابتدایی و راهنمایی و متوسطه را در اقلید سپری کرد. عشق او به هنر موجب شد در دانشگاه هنر و در رشته نقاشی به تحصیل بپردازد. وی که از دانشجویان فعال و ممتاز دانشگاه بود، از هنگام دانشجویی به دعوت برخی از موسسه ها  و کانون های هنری ، به تدریس هنر مشغول شد. سمیه کاظمی کارشناسی ارشد نقاشی شیراز و علاوه بر فعالیت‌های بی‌وقفه در زمینه خلق آثار هنری، از سال ۱۳۹۸ تاکنون به تدریس در دانشگاه‌ اشتغال دارد .

 وی از کودکی به نقاشی و خلق آثار هنری روی آورد و پس از آن در سایر زمینه‌های هنری از جمله:  مقاله های آموزشی و پژوهشی در حوزه هنر ،دیوار نگاری (نقاشی دیواری)،تولید محتوا، انیمیشن،تصویر سازی کتاب،عکاسی فعالیت دارد. آثار وی تا کنون دربیش  از 15 نمایشگاه های گروهی داخلی به نمایش درآمده است وچندی از آثار تولید محتوا و انیمیشن وی در شبکه های مختلف تلوزیون پخش شده است.

 آثار هنری سمیه کاظمی جنبه‌های مختلفی از کنار هم قرار گرفتن موتیف ها و نقش‌ها به همراه طیفی متنوعی از رنگ ها بیان می‌کند. در آثار او ریز نقش های رنگی نقشی محوری دارند. هنرمند با گرایش به طبیعت حالتی بیانگرانه و کلاسیک به آثارش می‌بخشد. آثار هنری وی دارای خطوطی مینیمال در اطراف قاب های تصویر هستند که به دقت نقاشی شده و بر روی هم انبوه شده‌اند.گاه رنگ‌هایی ملایم یا تند نمایان می‌شوند که اثر را به یک منظره ای از طبیعت نزدیک می‌سازند. ترکیبندی های این آثار طبیعت گونه، شبیه به ترکبیندی های نگارگری به نظر می‌رسند. کنتراست (تضاد) خطوط کناره ها در این آثار نقشی اساسی در زیبایی‌شناسی اثر داشته و رنگ‌ها بیشتر هم خانواده‌اند مگر برای جدا سازی قاب میانی اثر با اطرافش. موتیف های پیچان و خطوط ازعناصر تجسمی است اما هنرمند با انبوه کردن و سایه دادن دقیق، شکلی نوینی از دیده فریبی و تمرکز بر رفتارهای بینایی را ارئه می‌دهد. هنرمند می‌کوشد دستاوردهای نقاشی مدرن را با نگاهی به ترکیب های نگارگری مرحله تازه ای از هنر در آثارش به نمایش بگذارد. برای درک هر چه بهتر، باید که درنقاشی‌های هنرمند غرق شد و درباره ی آن‌ها اندیشید. نقاشی های سمیه کاظمی دارای خصوصیات مشترکی مانند نظم، ظرافت و دقت در اجراست که در مجموعۀ آثار وی  این ویژگی ها به شکوفایی خیره کننده ای رسیده است. برخی از تابلوهای او یادآور مناظر طبیعی است اما نگاه هنرمند به آن ها کاملاً از پرداخت طبیعت گرایانه و رئالیستی فاصله گرفته است. «دیدن»، «جذبه» و «تمرکز» که به عنوان اصلی ترین اصول هنر نقاشی شرقی شناخته می شوند، در دستان هنرمند با وجوه هنر انتزاعی به هم می آمیزند و تابلوهایی وی را شکل می دهند که برای دستیابی به روح جاری درآن می باید به تفکری مراقبه گونه دست زد.